Σε ηλικία 107 ετών – Μία από τις πιο εμβληματικές παρουσίες της Ιατρικής στην Ελλάδα, ως καθηγητής και γιατρός – Ψήφισμα του δήμου Ζαχάρως
Γεννημένος, το 1918, στη Ζαχάρω, ο Γεώργιος Δαΐκος αποφοίτησε από το τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1940 απέκτησε ειδικότητα στην Παθολογία.
Ακολούθησε σπουδές στην Παθολογία φοιτώντας στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Βοστώνης (1947-1951) και εξειδικεύτηκε στον τομέα των λοιμώξεων. Το έτος 1952 γύρισε στην Ελλάδα και εργάσθηκε στην Δ΄ Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου «ο Ευαγγελισμός».
Ακολούθησε η Θεραπευτική Κλινική του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» (1955), όπου δημιούργησε και τον πρώτο πυρήνα για την ανάπτυξη της Λοιμωξιολογίας στην Ελλάδα. Το 1961 ίδρυσε, από κοινού με άλλους πανεπιστημιακούς και διευθυντές σε κλινικές, την Εταιρεία Ιατρικών Σπουδών. Το 1985 έλαβε τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή και το 2016 του απονεμήθηκε η διάκριση «Αλκμαίων».
Ο Γεώργιος Δαΐκος προσέφερε στη Νέα Φιγαλεία (Ζούρτσα) του σημερινού Δήμου Ζαχάρως και συγκεκριμένα, στον ναό του Αγίου Νικολάου, στο Λαογραφικό Μουσείο, σε πέτρινες βρύσες, σε πέτρινες εκκλησίες, σε σχολικές μονάδες. Παραχώρησε την περιουσία του για να ανακατασκευαστεί το σπουδαιότερο και παλαιότερο Βυζαντινό Μνημείο της Ηλείας και εκ των παλαιοτέρων της Ελλάδας.
Διέθεσε την περιουσία του για την αναστήλωση ενός από τα σημαντικότερα και αρχαιότερα Βυζαντινά Μνημεία της Ηλείας και της Ελλάδας, τη Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ζούρτσας (γνωστή και ως Παναγία Βόγαλη, ΦΩΤ ΚΑΤΩ). Για τη δράση του αυτή, ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης του Δήμου Ζαχάρως – Φιγαλείας.
Η ιστοσελίδα «ΆλγουςἼασις» του Πανεπιστημίου Αθηνών, γράφει: «Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση όχι μόνο στην διδασκαλία και στην ορθή άσκηση της ιατρικής αλλά και στην παιδεία των νέων ιατρών και την ευρύτερη καλλιέργειά τους. Θέσπισε τις ετήσιες εκδρομές στον αρχαιολογικό χώρο του Αμφιαράειου, στο Μαρκόπουλο, με την συμμετοχή φοιτητών, νέων ιατρών και όλων των μελών της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής. Κατά την παραμονή τους στο Αμφιαράειο πραγματοποιούνταν εισηγήσεις από τους φοιτητές πάνω στον Όρκο και άλλα Ιπποκρατικά κείμενα, ενώ η συζήτηση έκλεινε με παρατηρήσεις και προτάσεις των φοιτητών σχετικές με την εκπαίδευσή τους».
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΗΓΗ: lifo.gr, ΦΩΤΟ: kathimerini.gr
Διαβάστε συνέντευξη του Γιώργου Δαϊκου στο kathimerini.gr
Ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Ζαχάρως στο άγγελμα του θανάτου του Ιατρού και Ευεργέτη του Δήμου, Γεωργίου Δαΐκου
Το Δημοτικό Συμβούλιο Ζαχάρως συνήλθε εκτάκτως σήμερα, Τετάρτη 11 Ιουνίου 2025, σε ειδική συνεδρίαση, προκειμένου να αποχαιρετήσει με βαθιά οδύνη τον Επίτιμο Δημότη του Δήμου μας, κορυφαίο ιατρό και Καθηγητή Λοιμωξιολογίας, Γεώργιο Δαΐκο.
Ο Γεώργιος Δαΐκος, ο οποίος έφυγε πλήρης ημερών, υπήρξε ο «Πατέρας της Λοιμωξιολογίας» στην Ελλάδα. Ανθρωπιστής ιατρός, έσωσε αναρίθμητες ζωές, προσεγγίζοντας τους ασθενείς του με σεβασμό και αληθινή φροντίδα. Δάσκαλος με κύρος και ήθος, ενέπνευσε στους φοιτητές του την αγάπη για την επιστήμη, τον άνθρωπο και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.
Παράλληλα, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ευεργέτες της ιδιαίτερης πατρίδας του, δείχνοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την πρόοδο και την ευημερία της.
Η προσφορά του στην κοινωνία – τόσο μέσα από το επιστημονικό του έργο όσο και μέσα από την προσωπική του στάση ζωής και τη γενναιοδωρία του – αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Ως ελάχιστο δείγμα τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς του, το Δημοτικό Συμβούλιο Ζαχάρως αποφασίζει ομόφωνα:
1. Να εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.
2. Να επιδοθεί το παρόν ψήφισμα στην οικογένεια του Γεωργίου Δαΐκου.
3. Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στον τοπικό τύπο.
4. Να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Διέθεσε την περιουσία του για την αναστήλωση ενός από τα σημαντικότερα και αρχαιότερα Βυζαντινά Μνημεία της Ηλείας και της Ελλάδας, τη Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ζούρτσας (γνωστή και ως Παναγία Βόγαλη). Για τη δράση του αυτή, ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης του Δήμου Ζαχάρως – Φιγαλείας.