Πύργος: Γάτα είναι…αράζει όπου θέλει!

Αγάπη για τα μεγάλα ύψη

Είναι πασίγνωστο πως οι γάτες διακρίνονται για την εξαιρετική τους όραση στο σκοτάδι αλλά και για τις ικανότητές τους στο σκαρφάλωμα.

Αυτή την ικανότητα αποτύπωσε ο φακός του iliaenimerosi με την γάτα της φωτογραφίας να έχει σκαρφαλώσει σε κολώνα φωτισμού σε γειτονιά του Πύργου και να έχει… αράξει στο βραχίονα της λάμπας απολαμβάνοντας την λιακάδα!

Πιθανότατα φαντάζει extreme για άλλα ζώα -και φυσικά για τους ανθρώπους ακόμα κι αν μιλάμε για παρκουρίστες- όμως για το αιλουροειδές αποτελεί συνήθεια…

Ας μην ξεχνάμε ότι οι γάτας αρέσκονται στο να ανεβαίνουν να κάθονται σε μέρη με μεγάλο ύψος. Αυτό οφείλεται σύμφωνα με επιστήμονες κυρίως στο ότι με τον τρόπο αυτό τα ζώα κατοπτεύουν το χώρο τους και μπορούν να δουν τις ενέργειες των ανθρώπων και των άλλων κατοικιδίων ζώων στην περιοχή…

Περισσότερα για τις γάτες (από την Ελληνική Βικιπαίδεια)  

Η γάτα (Felis catus – Αίλουρος η γαλή ή Felis silvestris catus) είναι ζώο που ανήκει στην οικογένεια των Αιλουροειδών. Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα κατοικίδια ζώα και ίσως το μοναδικό οικόσιτο αιλουροειδές. Ζει στο περιβάλλον του ανθρώπου εδώ και τουλάχιστον 9.500 χρόνια.

Δεινός θηρευτής, η γάτα κυνηγά πάνω από 1.000 είδη ζώων για τροφή. Μπορεί να εκπαιδευτεί ώστε να υπακούει σε ορισμένες απλές διαταγές. Οι γάτες επίσης έχει διαπιστωθεί ότι μπορούν να μάθουν να χειρίζονται απλούς μηχανισμούς, όπως πόμολα πόρτας. Χρησιμοποιούν μια ποικιλία φωνών και ένα είδος γλώσσας του σώματος που τους χρησιμεύει στη μεταξύ τους επικοινωνία. Τα νιαουρίσματα, τα γουργουρίσματα και τα μουγκρίσματα είναι από τους πιο γνωστούς τρόπους επικοινωνίας. Το 1906 ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Φίλων της Γάτας (Cat Fancier’s Association, αρκτικόλεξο CFA).

Μέχρι πρόσφατα, πιστευόταν ότι η γάτα εξημερώθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, όπου θεωρούνταν ιερό ζώο. Ωστόσο, τα αποτελέσματα έρευνας του 2007 έδειξαν ότι η καταγωγή όλων των κατοικίδιων γατών πιθανώς ανάγεται σε πέντε αφρικανικές αγριόγατες (Felis silvestris lybica) που έζησαν στην Εγγύς Ανατολή γύρω στο 8000 π.Χ.

Αγάπη για τα μεγάλα ύψη

Οι περισσότερες ράτσες γάτας αρέσκονται στο να ανεβαίνουν και να κάθονται σε μέρη με μεγάλο ύψος. Αυτό οφείλεται σύμφωνα με επιστήμονες κυρίως στο ότι με τον τρόπο αυτό τα ζώα κατοπτεύουν το χώρο τους και μπορούν να δουν τις ενέργειες των ανθρώπων και των άλλων κατοικιδίων ζώων στην περιοχή. Επίσης, σε μέρη όπως δάση, ένα ψηλό μέρος εξυπηρετεί τη γάτα προσφέροντάς της κάλυψη για κάποιον εχθρό που την κυνηγά. Οι οικόσιτες γάτες είναι γνωστές για τη συνήθειά τους να επιτίθενται στη λεία τους πηδώντας από μέρη όπως π.χ. ένα κλαδί δέντρου, τακτική που ακολουθεί και η λεοπάρδαλη. Τα ύψη δίνουν στη γάτα μία αίσθηση ασφάλειας και γοήτρου.

Κατά την πτώση της από κάποιο ύψος, μια γάτα έχει την ικανότητα να περιστρέψει έτσι το σώμα της με ευλυγισία και να επιστρέψει στην κανονική της θέση, με τα πόδια προς το έδαφος, αρκεί να έχει χρόνο για να το κάνει αυτό. Το ελάχιστο ύψος από το οποίο θεωρείται ότι είναι ασφαλές να εκτελέσει αυτή την περιστροφή είναι γύρω στα 90 εκατοστά. Η ικανότητα αυτή είναι χαρακτηριστικό και στις γάτες που δεν έχουν ουρά.

Όταν βρίσκεται σε κίνδυνο μπορεί να κάνει άλμα και πτώση από ύψος μεγαλύτερο των 8 μέτρων. Το άλμα αυτό γίνεται σε δύο στάδια. Στην αρχή του άλματος επεκτείνει τα πόδια προς αντίθετες κατευθύνσεις ώστε η επιφάνεια που τέμνει κατακόρυφα την πορεία του άλματος να έχει τις μέγιστες διαστάσεις (όπως ο ιπτάμενος σκίουρος). Στο δεύτερο στάδιο, καθώς έχει πλησιάσει αρκετά για την προσγείωση, τεντώνει σε μέγιστο βαθμό τα πόδια προς το έδαφος λυγίζοντας ταυτόχρονα το σώμα της και κυρτώνοντας σε μέγιστο βαθμό την πλάτη της προς τα επάνω. Στην προσγείωση, μετά την απορρόφηση ποσοστού της δύναμης από την επαφή των ποδιών στο έδαφος, το σώμα απορροφά και την υπόλοιπη δύναμη από την επαφή του με το έδαφος, καθώς επανέρχεται στην κανονική του θέση.

Ωστόσο, η ικανότητα αυτή μπορεί να επιφέρει ατυχήματα από πτώσεις, ειδικά αν στη γάτα εμφανιστεί σύνδρομο και θέλει συνεχώς να πέφτει από ύψη.

Η επιβίωση της γάτας μετά από πτώση μεγάλου ύψους δεν είναι σίγουρη. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μερικοί από τους οποίους είναι: πτώση μετά από επιλογή της γάτας ή άθελα (χρειάζεται χρόνο για να στρίψει με τα πόδια προς τα κάτω), θέση προσγείωσης, ικανότητα της γάτας να υλοποιήσει την στάση του ιπτάμενου σκίουρου, γενική φυσιολογία της γάτας. Έτσι παρόλο που ο κίνδυνος αυξάνεται με το ύψος, μπορεί μια πτώση από ύψος 2 μέτρων να είναι μοιραία, ενώ μία άλλη πτώση από ύψος 4 μέτρων να μην επιφέρει καν τραυματισμό.

Δείτε ΕΔΩ περισσότερα για τις γάτες